Nowenna polega na codziennym odmawianiu przez 9 dni Koronki do Bożego Miłosierdzia. Ma być to przygotowaniem do Święta Bożego Miłosierdzia, obchodzonego w pierwszą niedzielę po Wielkanocy.

„Pragnę, abyś przez te dziewięć dni sprowadzała dusze do zdroju mojego miłosierdzia, by zaczerpnęły siły i ochłody, i wszelkiej łaski, jakiej potrzebują na trudy życia, a szczególnie w śmierci godzinie. W każdym dniu przyprowadzisz do serca mego odmienną grupę dusz i zanurzysz je w tym morzu miłosierdzia mojego. A ja te wszystkie dusze wprowadzę w dom Ojca mojego. Czynić to będziesz w tym życiu i przyszłym. I nie odmówię żadnej duszy niczego, którą wprowadzisz do źródła miłosierdzia mojego. W każdym dniu prosić będziesz Ojca mojego przez gorzką mękę moją o łaski dla tych dusz” – czytamy słowa Pana Jezusa zapisane w „Dzienniczku” s. Faustyny (1209).

W pierwszym dniu nowenny, w Wielki Piątek, modlitwa ma objąć „dusze grzeszników i całą ludzkość”, w drugim – „dusze kapłańskie i zakonne”, w trzecim, w Niedzielę Zmartwychwstania – „dusze pobożne i wierne”, w czwartym – „dusze pogan i nie znających jeszcze Jezusa”, w piątym – „dusze heretyków i odszczepieńców”, w szóstym – „dusze ciche i pokorne i dusze małych dzieci”, w siódmym – „dusze szczególnie czczące i wysławiające miłosierdzie Jezusa”, w ósmym – „dusze czyśćcowe”, w ostatnim dniu nowenny – „dusze oziębłe”.

Jako pierwszy, w 1985 r., Święto Bożego Miłosierdzia wpisał do kalendarza liturgicznego kard. Franciszek Macharski dla archidiecezji krakowskiej. Niektórzy biskupi polscy ustanowili je potem w swoich diecezjach.

Na prośbę Episkopatu Polski Ojciec Święty Jan Paweł II w 1995 r. wprowadził to święto dla wszystkich diecezji w Polsce. W dniu kanonizacji Siostry Faustyny 30 kwietnia 2000 r. papież ogłosił to święto dla całego Kościoła.