13 czerwca 1999 r. w Warszawie, na placu Marszałka Józefa Piłsudskiego, Edmund Bojanowski ukazany został wszystkim Polakom na pięknym beatyfikacyjnym obrazie: pełen ekspresji, w otoczeniu dzieci, których przyjacielem został - na zawsze. Żył w latach rozbiorów (1814-71), więc budował wolność najpierw w sercu, a następnie w literaturze, w narodowych zwyczajach i kulturze, w rozległej dziedzinie wychowania i w codzienności życia, które dla każdego człowieka jest decydujące.
Podczas beatyfikacji Edmunda Bojanowskiego Ojciec święty Jan Paweł II powiedział: "Apostolstwo miłosierdzia wypełniło (...) życie bł. Edmunda Bojanowskiego. (...) Z wytrwałością, roztropnością i hojnością serca prowadził i inspirował szeroką działalność (...) dał początek licznym dziełom wychowawczym, charytatywnym, kulturalnym i religijnym".
W ważnym dla Ojczyzny dniu - 3 maja 1850 r. nastąpiło otwarcie ochronki dla dzieci, zatrudniającej dziewczęta jako wychowawczynie, które stały się pierwszymi służebniczkami Najświętszej Maryi Panny, gdyż taką dał nazwę zgromadzeniu zakonnemu, które założył.
Dzieci przedszkolne, chorzy, samotni i opuszczeni młodzi potrzebujący pomocy, by odważnie wejść na dobrą drogę, pełną niewyczerpanych i nieprzemijających wartości - oto bezkresna "rola zasiewu" przez minione 150 lat tego rodzaju miłości.
Z założonego przez Edmunda Bojanowskiego Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny powstały cztery autonomiczne zgromadzenia, biorące nazwę od miejsca głównej dla każdej z nich siedziby. Są to służebniczki: wielkopolskie, starowiejskie, śląskie i dębickie. W łącznej liczbie są one dziś jednym z najliczniejszych żeńskich instytutów zakonnych w Polsce. Liczą bowiem ponad 3 tys. członkiń.
Dzieła miłości służebnej, które Siostry Służebniczki Najświętszej Maryi Panny podejmowały przez 150 lat swego istnienia, są nie tylko nadal aktualne, ale rozrastają się, ogarniając wciąż nowe tereny współczesnego świata.
I tak w Polsce - siostry służebniczki wychowują tysiące dzieci przedszkolnych w ochronkach (przedszkolach) i świetlicach, które prowadzą; katechizują w szkołach podstawowych i średnich; służą na różny sposób w innych formach duszpasterstwa dzieci i młodzieży. Służą chorym i niepełnosprawnym w szpitalach, przychodniach i w terenie, w zakładach i sierocińcach. Duża liczba sióstr pomaga w duszpasterstwie parafialnym jako zakrystianki, organistki, kancelistki.
Poza granicami Ojczyzny siostry prowadzą dzieła misyjne w Afryce (RPA, Zambia, Kamerun), w Ameryce Płd. (Brazylia, Boliwia, Meksyk). Niosą również Dobrą Nowinę w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, w Anglii i Szwecji, Danii, Francji, Niemczech, Austrii, we Włoszech, utrzymując także materialnie prowadzone przez siebie misje w najbiedniejszych krajach. Siostry służebniczki wspierają również odradzające się duszpasterstwo w Czechach i Słowacji oraz na Wschodzie (Kazachstan, Rosja, Mołdawia, Ukraina, Białoruś).
Żywo obecna w codziennej posłudze sióstr jest Maryja, główna Patronka Zgromadzenia. Jej przykład i wstawiennictwo prowadzi i wskazuje, że drogą Kościoła jest człowiek.
Szczególnym zaś darem na 150-lecie Zgromadzenia stała się beatyfikacja Edmunda Bojanowskiego, ukazująca go całej Ojczyźnie jako człowieka świeckiego całkowicie oddanego sprawie wychowania najmłodszego pokolenia i założyciela instytutu zakonnego.
Za wstawiennictwem Bogurodzicy, Królowej Polski, w 150. rocznicę powstania Zgromadzenia, powierzamy Chrystusowi w sposób szczególny wszystkie rodziny i wychowawców, dla których bł. Edmund Bojanowski jest patronem.
Dziękujemy za wszystkie dzieci, które są skarbem każdego narodu. W trzecie tysiąclecie wchodzimy z ufnością - według wskazania Papieża-Polaka, Jana Pawła II: "Szczególnie potrzebnym dziś znakiem miłosierdzia Bożego jest miłość, która otwiera nam oczy na potrzeby ludzi..." (IM, 12).