W sobotę 8 października w diecezjalnym sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Toruniu bp Andrzej Wojciech Suski przewodniczył Mszy św., dziękując za 25-lecie sakry biskupiej oraz blisko 20 lat kierowania diecezją toruńską. Wspólną modlitwę w domu Matki, głównej patronki diecezji, rozpoczęły życzenia Benedykta XVI skierowane do Biskupa Andrzeja odczytane przez bp. Józefa Szamockiego i serdeczne powitanie, które wprowadziły w czas zbawienia, jakim jest jubileusz. Biskup Józef w imieniu zebranych wyraził radość i wdzięczność za dar osoby i posługi Biskupa Andrzeja, ponieważ ta uroczystość była podziękowaniem Panu Bogu za założyciela diecezji. Zwrócił uwagę na niepowtarzalny klimat spotkań w różnych gremiach regionu, miasta, uniwersytetu, diecezji, które poprzedziły centralne uroczystości w sanktuarium Matki Bożej na toruńskich Bielanach.
Homilię wygłosił bp Roman Marcinkowski, biskup pomocniczy diecezji płockiej, który przyjął święcenia prezbiteratu w tym samym roku co Biskup Andrzej oraz przez wiele lat współpracował z nim. Przypomniał życie i posługę Jubilata - dobrego pasterza, kochającego ojca, mądrego nauczyciela, dalekowzrocznego przewodnika, który całym swoim życiem pokazuje, jak żyć, by pozostać wiernym Bogu i wartościom. Dlatego w swoim herbie połączył krzyż z kotwicą, a jako zawołanie biskupie przyjął słowa: „Spes mea unica” („Nadzieja moja jedyna”) będące programem jego posługi, krzyż bowiem jest jedyną nadzieją człowieka i świata. Kaznodzieja zauważył, że Biskup Jubilat zawierzył Matce Bożej Nieustającej Pomocy, głównej patronce diecezji, trud budowania Kościoła toruńskiego, bo to Ona właśnie jak gwiazda prowadzi do portu zbawienia, pokazuje mądrość krzyża. Bp Marcinkowski - jako świadek mądrości, miłości, dobroci, życzliwości, serdeczności, ale również stanowczości i bezkompromisowości w Bożych sprawach Biskupa Andrzeja - zwrócił uwagę na jego działalność na płaszczyźnie duchowej, duszpasterskiej, wychowawczej, administracyjnej, naukowej, gospodarczej, wymieniając dokonania duchowe, duszpasterskie, materialne, m.in.: zorganizowanie diecezji toruńskiej, którą szczerze ukochał, kurii, Wyższego Seminarium Duchownego i Diecezjalnego Studium Teologicznego, powołanie nowych parafii i domów zakonnych, burs szkolnych i akademickiej, ośrodków Caritas, Wydziału Teologicznego, centrów dialogu, przeprowadzenie misji ewangelizacyjnych i peregrynacji obrazu Jezusa Miłosiernego w parafiach diecezji, zwołanie I Synodu Diecezji Toruńskiej. W tym miejscu nie można pominąć najważniejszego wydarzenia w historii młodej diecezji - wizyty Jana Pawła II w Toruniu i złączonych z nią spotkań w katedrze Świętych Janów, ze światem nauki w auli UMK, a przede wszystkim beatyfikacji ks. Stefana Wincentego Frelichowskiego. To ćwierćwiecze odsłoniło dary, talenty i przymioty ducha, serca i umysłu Jubilata, które budzą powszechny szacunek i uznanie, wyrażają się m.in. we współpracy z przedstawicielami władz, współdziałaniu ze światem nauki, trosce o ekumenizm i zachowanie kulturalnego dziedzictwa historii. Te działania były możliwe dzięki konsekwentnej pracy Biskupa Andrzeja, jego całkowitemu oddaniu Bożej sprawie - na wzór Chrystusa Dobrego Pasterza - trudzie posługiwania bliźnim, głoszeniu słowem i życiem prawdy o krzyżu. Dlatego „dziękujemy za 25 lat biskupiej drogi pasterza Kościoła toruńskiego, drogi, na której jego powołanie potwierdzało się, pogłębiało i umacniało, drogi, w czasie której on sam pokazywał, jak żyć, by pozostać wiernym Bogu i najważniejszym człowieczym wartościom. Składamy na ołtarzu owoce 25 lat jego wiernej, gorliwej, mądrej pracy. Niech Bóg błogosławi każdy dzień życia, obdarza wszelkimi darami nieba i ziemi w wiernej służbie Chrystusowi, szlachetnej służbie Kościołowi, Ojcu Świętemu i narodowi polskiemu, i w służbie każdemu człowiekowi” - życzył Jubilatowi jego przyjaciel Biskup Roman.
Na zakończenie Mszy św. bp Andrzej Suski podziękował za uroczyste dziękczynienie, wszystkim zarówno żyjącym, jak zmarłym pracującym na rzecz dobra lokalnej wspólnoty.
Uroczystość była wielkim dziękczynieniem za posługę bp. Andrzeja Suskiego, który z Bożego postanowienia jest zastępcą Chrystusa, następcą Apostołów, nauczycielem Dobrej Nowiny, szafarzem sakramentów i pasterzem. W duchu odpowiedzialności za powierzony mu lud Boży wskazuje drogę Kościołowi toruńskiemu, czyni to w łączności z Kościołem powszechnym i papieżem, otacza kapłanów - swoich pomocników i doradców - szczególną troską, umacnia wiarę wiernych, a dla wszystkich jest przewodnikiem w drodze do Królestwa. Przez „przykład świętości poprzez miłość, pokorę i prostotę” zabiega o wzrost świętości wiernych. Jako główny szafarz Bożych tajemnic pragnie, „aby wierni przez uczestnictwo w sakramentach wzrastali w łasce, a także poznawali paschalną tajemnicę i nią żyli” (por. Kodeks Prawa Kanonicznego, kan. 387; Kodeks Kanonów Kościołów Wschodnich, kan. 197).
Wyrazem jedności z pasterzem była koncelebra 20 arcybiskupów, biskupów (m.in. Prymas Senior kard. Józef Glemp, z którego rąk 4 października 1986 r. Biskup Jubilat przyjął sakrę biskupią, Prymas Polski abp Józef Kowalczyk, Prymas Senior abp Henryk Muszyński, abp Sławoj Leszek Głódź - metropolita gdański, abp Andrzej Dzięga - metropolita szczecińsko-kamieński), kapłanów diecezjalnych i zakonnych wraz z przełożonymi. W uroczystej liturgii wzięli udział: osoby konsekrowane, przedstawiciele władz państwowych, samorządowych, wojewódzkich, miejskich, gminnych, władz Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, reprezentanci środowisk szkolnych, instytucji społecznych, kulturalnych, przyjaciele, krewni oraz ci, którzy łączyli się za pośrednictwem Radia Maryja i Telewizji Trwam. Obecność wiernych na dziękczynnej Mszy św. była darem modlitwy złożonej Dostojnemu Jubilatowi wraz z serca płynącymi życzeniami i zapewnieniem, że stale będą oni wołać do Boga, wypraszając łaski oraz siły duchowe i fizyczne na dalsze lata posługiwania w Kościele toruńskim.
Do oficjalnych wypowiedzianych publicznie życzeń w różnych miejscach i środowiskach dołączają wierni okazujący swemu Biskupowi uszanowanie. - Myślę, że każdy jubileusz jest okazją do dziękczynienia, jakiegoś podsumowania czy planów - mówi jedna z uczestniczek uroczystości. - Tak jest pewnie i w tym przypadku. Nasz Biskup Andrzej dziękuje Bogu za kapłaństwo, biskupstwo, a także za nas, a my szczególnie teraz chcemy podtrzymać jego wzniesione do nieba ręce; dlatego tu jestem. Sama chętnie słucham jego słów, bo przebija przez nie mądrość, wiedza, ale i duchowość. Widzę w nim skromnego kapłana; to on przecież zanosi przed tron Najwyższego wszystkie sprawy diecezji, z taką pogodną dobrocią, z życzliwością potrafi rozmawiać z ludźmi i potem im błogosławi.

* * *

Bp Andrzej Suski laureatem

3 października na inauguracji roku akademickiego 201½011 w auli UMK Wielki Kanclerz Wydziału Teologicznego UMK bp Andrzej Suski otrzymał „Convallaria Copernicana” (Konwalia Kopernikańska). Pomysłodawczynią nazwy jest dr Cecylia Iwaniszewska, którą zainspirowały portrety Mikołaja Kopernika trzymającego konwalię. Statuetka wykonana została przez art. rzeźb. Alicję Majewską z Instytutu Artystycznego UMK. Wyróżnienie przyznawane jest przez Senat UMK od 2003 r. za wybitny wkład w naukę lub szczególne zasługi dla rozwoju uniwersytetu.
29 kwietnia Senat UMK przyznał statuetkę bp. Andrzejowi Suskiemu. Rektor prof. dr hab. Andrzej Radzimiński w uzasadnieniu przyznania wyróżnienia podał przede wszystkim zaangażowanie Biskupa Andrzeja w działania na rzecz powołania i organizacji Wydziału Teologicznego na toruńskim uniwersytecie. Wspominał również o udziale Biskupa Andrzeja w przygotowaniach do epokowego dla UMK wydarzenia, jakim było spotkanie Jana Pawła II z przedstawicielami świata nauki w auli UMK w 1999 r., a także o pielgrzymce do Watykanu w 2004 r., której celem było wręczenie Janowi Pawłowi II tytułu doktora honoris causa UMK w Toruniu. Wymiernym owocem współpracy bp. Andrzeja Suskiego i UMK są również doroczne spotkania Colloquia Torunensia. Prof. dr hab. Andrzej Radzimiński podkreślił, że wyróżnienie to jest wyrazem wdzięczności uczelni za otwartość i bezgraniczną życzliwość Księdza Biskupa oraz jego obecność nie tylko w momentach wyjątkowych dla uczelni, lecz także w codzienności, przez co stał się integralną częścią społeczności akademickiej.
Bp Andrzej Suski nie krył radości z przyznanego mu wyróżnienia. Podkreślił, iż odbiera to jako wyraz akceptacji, która jest podstawą więzi międzyludzkich. Wdzięczny za szacunek dla niego jako osoby oraz misji duszpasterskiej, którą pełni, Biskup Andrzej zapewnił o swojej przychylności i życzliwości wobec uczelni.
Joanna Kruczyńska