Parafia św. Stanisława Biskupa i Męczennika (5352 W. Belden Ave.) posiada ponad stuletnią tradycję i należy do jednej z najstarszych parafii polonijnych w Chicago. W tym roku będzie ona obchodziła 115-lecie swojego istnienia.
Początek jej sięga roku 1893, kiedy to pojawiła się myśl utworzenia w tej części Chicago polskiej parafii i zawiązał się komitet budowy kościoła. Zadanie założenia nowej parafii i opiekę duchową ówczesny arcybiskup chicagowski Patryk Feehan, polecił ks. Wincentemu Barzyńskiemu CR. W ostatnią niedzielę czerwca 1893 r. ks. Barzyński dokonał poświęcania nowego kościoła, a abp Feehan oddał tą polonijną placówkę Zgromadzeniu Zmartwychwstańców. Kapłani nie mieszkali jednak na terenie parafii, lecz dojeżdżali z posługą duchową z kościoła św. Stanisława Kostki. Pierwszym stałym proboszczem był ks. Jan Obyrtacz CR, który objął to stanowisko w 1901 r.
W Wielki Wtorek 1907 r. spotkało tą rozwijającą się parafię nieszczeście. Od uderzenia pioruna spłonął drewniany wówczas kościółek. Parafianie podjęli się budowy nowej świątyni. 21 lipca 1907 r. odbyła się uroczystość poświęcenia kamienia węgielnego pod nowy kościół i szkołę. Już w grudniu tego roku odbyło się pierwsze nabożeństwo w nowej świątyni. Jednakże obecny budynek kościoła został wzniesiony poźniej, w latach 1925-27. W 1936 r. parafianie ufundowali na placu kościelnym stojącą tam do dzisiaj fugurę z wizerunkiem Najświętszego Serca Pana Jezusa, poświęcając parafię Boskiemu Sercu. Wkrótce pomiędzy szkołą a domem Sióstr Franciszkanek, które na teranie parafii pracowały jeszcze do niedawna, powstał przepiękny Ogród Łask z figurą Matki Bożej.
Kościół w przeciągu swej ponad stuletniej historii przechodził czasy wielkiego rozwoju. Parafia posiadała liczne bractwa, towarzystwa, chór. Widoczne było wielkie zaangażowanie i troskę o parafie zarówno ze strony duszpasterzy, jak i parafian. Dbając o kształcenie młodego pokolenia niemalże od początku funkcjonowała tutaj parafialna szkoła. Zamknięta została ona z powodów ekonomicznych w 2004 r. Jednakże nadal istnieje niedzielna angielska szkoła katechetyczna oraz Polska Sobotnia Szkoła im. św. Stanisława Biskupa i Męczennika.
Obecnie w parafii zarejestrowanych jest ok. 850 rodzin. Oprócz dwóch angielskich Mszy św. odprawiane są trzy w języku polskim (godz. 7.30 i 10.30 rano oraz o godz. 6 wieczorem). Aktualnym proboszcem parafii jest ks. Antoni Dziorek CR, któremu w pracy duszpasterskiej pomagają ks. Andrzej Lewandowski CR oraz ks. Richard Balazs CR.
Myśl założenia polskiej katolickiej parafii jeszcze w poprzednim stuleciu podyktowało hasło: Bóg i Ojczyzna - Wiara i Polska, które nie straciło do dziś na swojej aktualności. W księdze pamiątkowej, wydanej z okazji 100-lecia parafii, znajdują się znamienite słowa samych parafian wyrażające ich pragnienie życia duchem zmartwychwstańczym na co dzień:

„Jako członkowie parafii św. Stanisława
Biskupa i Męczennika
pod przewodnictwem
Księży Zmartwychwstańców
jesteśmy wezwani jako Lud Boży,
aby żyć duchem zmartwychwstańczym
w nas samych,
w naszych rodzinach,
w miejscu pracy,
we wspólnocie lokalnej,
a także w całym Kościele.
Źródłem naszego życia duchowego jest codzienna Eucharystia”.

Z proboszczem parafii św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Chicago ks. Antonim Dziorek CR rozmawia Bożena Jarząbek-Kras

Bożena Jarząbek-Kras: - Parafia św. Stanisława Biskupa i Męczennika obchodzi tego roku 115-lecie swego istnienia. Od jak dawna Ksiądz Proboszcz jest pasterzem tej parafii?

Ks. Antoni Dziorek CR: - Na Stanisławowo przybyłem w roku 1986 i zacząłem pracować tu jako wikariusz. W 1994 r. zostałem proboszczem tej parafii, czyli w sumie jestem tutaj od 22 lat.

- Czy od momentu objęcia przez Księdza urzędu proboszcza zmienił się obraz parafii?

- Kiedy tu przybyłem ilość zarejestrowanych rodzin wynosiła ok. 3 tys. Byli to w większości Polacy i Amerykanie polskiego pochodzenia. Obecnie stan parafii wynosi 850 zarejestrowanych rodzin. Oczywiście, jest pewna ilość osbób uczęszczających do kościoła, ale niezarejestrowanych, czyli w sumie uważamy, że na niedzielne Msze św. i inne nabożeństwa przychodzi ok. tysiąca osób.
Obecnie okolice zamieszkują w większości Latynosi, którym należałoby umożliwić uczestniczenie w liturgii w ich własnym języku, a przez to również w życiu parafii. Problem stanowi brak kapłana mówiącego w języku hiszpańskim... może jego rozwiązanie nastąpi w niedalekiej przyszłości.
W większości nasi parafianie nie zmieszkują terenu parafii. Przybywają z dalekich nieraz przedmieść chcąc podtrzymać żywotność i polskość tej parafii. Dzięki nim ona nadal istnieje. To dzięki ich ofiarności możliwe jest też prowadzenie duszpasterstwa. Jako kapłani jesteśmy im bardzo wdzięczni za poczucie odpowiedzialności za teraźniejsze i przyszłe losy parafii.

- Jak parafianie angażują się w życie parafii? Czy istnieją jakieś grupy parafialne?

- Od początku istnieje Towarzystwo Imienia Jezus, dwie grupy różańcowe, polska i angielska oraz chór parafialny. Bardzo prężnie w naszej parafii działa grupa C.O.R. (Christian Out - Reach) zajmująca się pomocą ubogim. Swoją opieką otacza ona ok. 80 rodzin. Przez cały rok, a zwłaszcza w okresach świątecznych tj. Bożego Narodzenia, Wielkanocy czy Thanksgiving, organizuje zbiórkę żywności, która jest następnie rozprowadzana wśród potrzebujących.

- Czy podejmowane są jakieś szczególne incjatywy, projekty na terenie parafii?

- Oprócz podstawowego duszpasterstwa włączamy się, jako wspólnota w różnego rodzaju projekty np. w Duchową Adopcję Dziecka Poczętego, którą przeprowadziliśmy w 2006 r. na wszystkich Mszach św., polskich i angielskich. Następnie wysyłaliśmy paczki z rzeczami dla nowonarodzonych dzieci do Domów Samotnych Matek w Polsce. Tego roku parafianie aktywnie uczestniczyli w akcji prowadzonej przez Women’s Center - „Buteleczki dla dzieci”, do których zbierano drobne monety przeznaczone na różnorodną pomoc kobietom rozważającym decyzję aborcji. Inicjatywy te miały na celu uwrażliwienie nas wszystkich na istniejący problem zagrożenia życia dziecka poczętego i okazanie konkretnej pomocy dzieciom i matkom, które zdecydowały się zachować przy życiu swoje potomstwo.
Ponad to stałą pomocą, o czym już wspomniałem powyżej, otaczane są ubogie rodziny z naszej parafii w ramach działalności C.O.R.

- Od początku powstania kościoła istniała również katolicka szkoła przyparafialna....

- Tak. Od samego początku przy parafii św. Stanisława istniała szkoła katolicka. Została ona zamknęta 4 lata temu m.in. ze wględu na zmianę środowiska i zmniejszającą się liczbę uczniów. Teraz budynki szkoły wynajmowane są szkole publicznej, a w weekendy uczą się tam dzieci i młodzież z Polskej Sobotniej Szkoły im. św. Stanisława Biskupa i Męczennika, która istnieje przy parafii od 3 lat. W niedziele prowadzona jest również katechizacja w języku angielskim.

- Kościół św. Stanisława Biskupa i Męczennika jest miejscem, gdzie spotykają się członkowe Rodziny Radia Maryja na comiesięcznej Eucharystii... od jak dawna?

- Już od 10 lat w naszym kościele Rodzina Radia Maryja organizuje Msze św. każdego trzynastego miesiąca. Tutaj również spotykają się słuchacze podczas specjalnych okazji np. tradycyjnej święconki, przyjazdu Ojca Dyrektora czy ostatnio miało tutaj miejsce bardzo ważne wydarzenie związane z przyszłym rozwojem Wyższej Szkoły Społecznej i Medialnej w Toruniu. Podpisane zostały dokumenty mówiące o współpracy polskich i amerykańskich profesorów.

- Co Ksiądz mógłby powiedzieć o sobie?

- Pochodzę z diecezji sandomierskiej z Sulisławic, gdzie znajduje się słynne sanktuarium Matki Bożej Bolesnej. Tam otrzymałem wszystkie sakramenty i tam spotykałem się z pracującymi w sanktuarium księżmi zmartwychwstańcami. Oni mieli wpływ na odkrycie mojego powołania, stanowili dla mnie inspiracje. W 1975 r. zostałem w Krakowie wyświęcony na kapłana i w Sulisławicach odprawiłem swoją pierwszą Mszę św. prymicyjną. Po 6 latach pracy w Polsce wyjechałem do Stanów Zjednoczonych. Pracowałem na Jackowie w Chicago, w St. Louis i obecnie jestem na Stanisławowie.

- Na początku swojej drogi powołania spotkał Ksiądz Proboszcz Księży ze Zgromadzenia Zmartwychwstania Pana Naszego Jezusa Chrstusa, którzy od początku pracują również na Stanisławowie. Co to znaczy dla Księdza być zmartwychwstańcem?

- Wszyscy ludzie ochrzczeni przeżywając teraz radosny okres zamartwychwstania Pańskiego prowokowani są do wewnętrznej przemiany, którą możemy nazwać zmartwychwstawaniem z naszych słabości i grzechów do życia w łasce na wzór Chrystusa, który jako pierwszy z umarłych zmartwychpowstał, pokonał śmierć, grzech i szatana dając nam nowe życie, nową szansę. Tym również dla mnie jest bycie zmartwychwstańcem.