W święto Ofiarowania Pańskiego, 2 lutego, przypada XI Światowy Dzień Życia Konsekrowanego. W świątyniach naszej ojczyzny i świata licznie gromadzić się będą osoby konsekrowane, aby publicznie we wspólnocie parafii ślubować Panu Bogu czystość, ubóstwo i posłuszeństwo na całe życie i dziękować za łaskę powołania, za różnorodność wspólnot zakonnych w Kościele, a także prosić o nowe powołania, o odwagę dla młodych w podejmowaniu decyzji na taką drogę życia.
Różnorodność Instytutów Życia Konsekrowanego i dzieła przez nie podejmowane świadczą o wielości charyzmatów i zadań, jakie zostawili założyciele. Każde zgromadzenie zakonne, zgodnie z duchem czasów, realizuje ten ideał w codzienności życia. Św. Franciszek z Asyżu zostawił swoim synom i córkom w testamencie umiłowanie ubóstwa, prostoty, umiłowanie Boga w Jego dziełach i kazał służyć w prostocie. Św. Dominik zaś pragnął, by jego współbracia głosili Słowo Pana.
Św. Jan Bosko, sam wychowany w ubogiej rodzinie, otoczony wielką miłością swojej matki Małgorzaty, posyłał kapłanów do ubogich chłopców. Podobnie czynił bł. ks. Bronisław Markiewicz, powołał do istnienia Zgromadzenie Księży Michalitów i Sióstr Michalitek, aby zakładali domy opieki dla dzieci ulicy.
Sługa Boża Zofia Czeska, założycielka Sióstr Prezentek, zleciła swoim siostrom troskę o wychowanie dzieci i młodzieży, co do dziś starają się wiernie realizować. Założyciel Sióstr Rodziny Maryi - bł. abp Szczęsny Feliński, nieprzyjęty przez butną Warszawę, podobnie jak i dzisiaj abp Stanisław Wielgus, 20 lat spędził na zsyłce w Jarosławiu nad Wołgą i do stolicy już nigdy nie wrócił. Mówił: „Póki pełnię to, co uważam za powinność, póty mam spokój wewnętrzny, chociażbym miał być od wszystkich potępiony”.
Bł. Angela Truszkowska podjęła troskę o dzieci ubogie i opuszczonych staruszków. Dała przykład wielkiej miłości Pana Jezusa i pragnęła, by felicjanki czyniły wszystko przez Serce Maryi na cześć Przenajświętszego Sakramentu. Edmund Bojanowski, założył Zgromadzenie Sióstr Służebniczek, posyłał swoje siostry nie do bogaczy tego świata, ale do ludu wiejskiego, do biednych i opuszczonych.
Rozwój Zgromadzeń zakonnych świadczy, że duch ich Założycieli jest żywy w Kościele.
Wolontariat to nie tylko piękna postawa serca i szkoła odpowiedzialności – to także bardzo konkretny zysk w rekrutacji. Uczeń, który przepracuje co najmniej 30 godzin wolontariatu i otrzyma wpis na świadectwie, zyskuje aż 3 dodatkowe punkty. To niewiele wysiłku, a ogromna wartość: dla innych i… dla własnej przyszłości. Pośród wielu czynników kształtujących dojrzałe społeczeństwo obywatelskie wolontariat zajmuje miejsce szczególne. To przestrzeń uczenia się solidarności, odpowiedzialności za drugiego człowieka, wrażliwości i współodpowiedzialności za wspólnotę. I właśnie taką rolę od lat pełnią Szkolne Koła Caritas.
Szkolne Koło Caritas to katolicka organizacja uczniowska działająca w oparciu o wolontariat. Może powstać w szkole podstawowej, średniej i — jeśli istnieje taka tradycja — w dawnych gimnazjach. Nad działalnością czuwa nauczyciel-opiekun zatwierdzony przez dyrektora szkoły w porozumieniu z dyrektorem Caritas, natomiast nad formacją duchową – asystent kościelny, najczęściej katecheta. Celem Koła nie jest tylko „robienie akcji charytatywnych”, ale formowanie postawy chrześcijańskiej miłości, uwrażliwianie na cierpienie i potrzeby innych oraz uczenie praktycznego wypełniania przykazania miłości bliźniego w codziennym życiu szkolnym.
Zostawiła po sobie wielkie dzieło pomocy emigrantom w Stanach Zjednoczonych.
Franciszka urodziła się w Lombardii, w rodzinie Augustyna Cabrini i Stelli Oldini. Kiedy miała 20 lat, w jednym roku utraciła oboje rodziców. Ukończyła studia nauczycielskie i przez 2 lata pracowała w szkole. Poczuła powołanie do życia zakonnego, jednak z powodu słabego zdrowia nie przyjęto jej ani u sercanek, ani u kanonizjanek. Wstąpiła więc do Zakonu Sióstr Opatrzności (opatrznościanki), u których przebywała 6 lat (1874-80). Gdy miała 27 lat, została przełożoną tego zakonu. Jej pragnieniem była praca na misjach, dlatego 14 listopada 1880 r. wraz z siedmioma towarzyszkami założyła Zgromadzenie Misjonarek Najświętszego Serca Jezusowego, którego celem była praca zarówno wśród wierzących, jak i niewierzących. Podczas spotkania z bp. Scalabrinim Franciszka usłyszała o losie włoskich emigrantów za oceanem. Papież Leon XIII zachęcił ją, by tam podjęła pracę ze swoimi siostrami. W Stanach Zjednoczonych siostry pracowały w oratoriach, więzieniach, w katechizacji, szkolnictwie parafialnym, posługiwały chorym. W 1907 r zgromadzenie uzyskało aprobatę Stolicy Apostolskiej. Franciszka Ksawera zmarła cicho w Chicago. Zostawiła po sobie wielkie dzieło pomocy emigrantom. W chwili jej śmierci zgromadzenie miało 66 placówek i liczyło 1,3 tys. sióstr.
Ks. Dariusz Amrogiwicz, dyrektor wrocławskiej Caritas i Błażej Krasoń, prezes Banku Żywności we Wrocławiu, opowiadali o pomaganiu ubogim nie tylko w święta.
Caritas Archidiecezji Wrocławskiej zaprosiła dziś do jadłodajni na ul. Słowiańską osoby samotne i ubogie.
25 osób to podopieczni Parafialnego Zespołu Caritas parafii św. Józefa Oblubieńca na wrocławskim Ołbinie. Jak podkreśla Paweł Trawka, rzecznik Caritas, to spotkanie lokalne, by być blisko ludzi tam, gdzie mieszkają. – Zdajemy sobie sprawę, że nie wszyscy chcą przychodzić na takie spotkania, większość woli po prostu zabrać paczkę do domu. Spotkanie wigilijne jest dla tych, którzy chcą wspólnie poświętować w wigilijnej atmosferze, z choinką, kolędami w bliskości z innymi – tłumaczy ks. Dariusz Amrogowicz, dyrektor Caritas Archidiecezji Wrocławskiej.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
