Świt przeszył głos dzwonów, które dzisiaj, nawet na falach naszego diecezjalnego Radia Via, biły wyjątkowo radośnie…
Wielkanoc! Wspaniały czas dla ludzkiej myśli. Radosny czas dla wiary. Piękny czas dla spotkania nieśmiertelnej Miłości, która wiecznie jest wśród nas i żyje naszym życiem, tak jak my możemy żyć życiem Nieśmiertelnego. Ucichły niepokój, smutek i rozpacz tych, którzy ze spuszczonymi głowami wracali od grobu. W sercach wszystkich przyjaciół spod krzyża, którzy z Kalwarii wracali przerażeni śmiercią, odżyła nadzieja, że życie, choć się zmienia, raz poczęte nie umiera.
Wielkanoc! Czas radości dla każdego wierzącego. Radość z faktu, że Jezus Chrystus powstał z grobu i żyje, uskrzydla serca i zapala iskierki w oczach. Chrześcijanin powinien jednak tak przeżywać tę największą tajemnicę wiary, aby jego radość udzielała się również tym, których wiara zanika, których serca są smutne, a oczy wyblakłe.
Kim są ludzie smutni wokół nas? To ludzie dotknięci żałobą, chorobą, zadaną krzywdą, zdradą, rozbiciem małżeństwa, niewdzięcznością dzieci, brakiem miłości rodziców, utratą pracy lub jej nieopłacalnością. Trudno wymienić wszystkie powody, które w nowym stuleciu, mimo tak wielkiego postępu i wielu przemian, wciąż wywołują smutek lub gorycz. Nie wystarczą zmiany, które ułatwiają życie - potrzeba to życie odnowić! Potrzeba oparcia na mocnych, pewnych fundamentach, które pozwolą zachować w sercu pokój. Potrzeba takiej mocy, która pozwala odważnie spoglądać w przyszłość, mimo iż los swym ciężarem przygniata nas do ziemi. Potrzeba nowego życia opartego na prawdzie o zmartwychwstaniu.
W liturgii wielkanocnej słyszymy słowa św. Pawła: „…szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus zasiadając po prawicy Ojca. Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi” (Kol 3,1-2). Św. Paweł wcale nie zachęca do patrzenia w gwiazdy i odwracania wzroku od ziemi. Chodzi mu o nowe spojrzenie na świat, a w konsekwencji na własne życie. Chodzi o to, aby człowiek był „nowy”, odrodzony. Aby nie niósł ze sobą grzechu i skażenia, aby jego życie nie było tylko bezmyślnym używaniem świata, ale żeby był inny - odmieniony przez zmartwychwstanie, żyjący na tym świecie, ale z myślą o nowym życiu, które przyjdzie po śmierci.
Komu bije dzwon? - tak zatytułował swoją książkę Ernest Hemingway. Jej motto jest w niej wyjątkowo jasne: nie pytaj dla kogo, on zawsze bije dla ciebie... W Wielką Niedzielę słychać dzwony w kościołach. Wszystkie biją dla nas. Wszystkie głoszą prawdę o zmartwychwstaniu Jezusa i o zmartwychwstaniu ludzi.
Prawdę o rzeczywistości zmartwychwstania mają głosić nie tylko kościelne dzwony, ale przede wszystkim każdy chrześcijanin, korzystając z każdego dostępnego i godziwego środka.
Takim narzędziem, jakim posługuje się Kościół do głoszenia prawdy o Chrystusie Zmartwychwstałym, jest również radio. Dlatego też na antenie Katolickiego Radia Via chrześcijanie diecezji rzeszowskiej wraz ze swoimi duszpasterzami dzielą się ze wszystkimi swoimi słuchaczami radosną prawdą o zwycięstwie światłości nad ciemnością, prawdy nad fałszem, dobra nad złem, miłości nad grzechem i życia nad śmiercią. Ten głos przepełniony radością i nadzieją nie mógłby docierać do tysięcy ludzi, gdyby nie dobroć, wrażliwość i hojność wielu osób. W 2001 roku w Wielką Niedzielę Jan Paweł II wołał: „Z radością i zachwytem odkryjcie dziś na nowo, że nasz świat może się zmienić!”. Życzymy wszystkim, abyśmy z radością na nowo odkryli, że nasz świat, że nasza Ojczyzna, nasze rodziny i nasze życie może w blaskach Zmartwychwstania zmienić się na lepsze. Starajmy się o to wszyscy razem, wspierając się i umacniając wzajemnie. Niech zawsze na falach Katolickiego Radia Via będzie słychać w głosach naszych słuchaczy radość, która ma swoje źródło w świątecznym Alleluja!