Królowo Polski! Mieczem boleści siedmiokrotnie ranna. Ty wiesz, co krzyż i gwoździe, i rany, i ciernie. Bądź nam Królową teraz i na wieki” – tymi słowami poety romantyzmu Zygmunta Krasińskiego naród polski zwraca się do Maryi.

Kolekta mszalna uroczystości Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski, która przypada 3 maja, przypomina wierzącym, że Maryja jest przez Boga „dana narodowi polskiemu jako pomoc i obrona”. Za kilka dni będziemy obchodzić 228. rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 Maja. Jest to nasze święto narodowe. Dzień 3 maja 1791 r. został uznany Świętem Konstytucji 3 Maja. Obchody tego święta były zakazane podczas rozbiorów. Po utracie niepodległości w roku 1795 przez 123 lata niewoli Konstytucja ta przypomniała o walce o niepodległość. Zdaniem Hugona Kołłątaja, była ona „ostatnią wolą i testamentem gasnącej Ojczyzny”. Ponowne obchodzenie tego święta zostało wznowione w II Rzeczypospolitej w kwietniu 1919 r. Święto Konstytucji 3 Maja zostało zdelegalizowane przez okupantów w czasie II wojny światowej, a w roku 1946 zastąpione obchodami dnia 1 maja. W styczniu 1951 r. Święto 3 Maja zostało oficjalnie zdelegalizowane przez władze komunistyczne. Dopiero po zmianie ustroju od kwietnia 1990 r. święto Konstytucji 3 Maja należy do obchodzonych uroczyście polskich świąt narodowych.

„Ojczyzno moja, bądź pozdrowiona i błogosławiony owoc Twego ducha. Oto w błękity wyciągam ramiona, gdzie Bóg mnie słucha... . Majowe słońce promieni się w niebie, o Polsko moja, błogosławię Ciebie” – tak pisała Maria Konopnicka w wierszu: „Ave Patria”. Polaku i Polko, synu i córko ojczystej ziemi, czy utożsamiasz się ze słowami pieśni „Patriotyzm”?: „Dziś, gdy kraj nasz już nie ogniem, lecz złowrogą mową zionie. Nasze troski i nadzieje złóżmy wszyscy w Boga dłonie. Zapomnijmy o podziałach, które ludzkie serca ranią. By Ojczyzna nasza, Polska, przez wszystkich była kochaną”.

Przyszłość naszej Ojczyzny zależy w dużym stopniu od wychowywania młodego pokolenia w duchu patriotyzmu, na wartościach i autorytetach, które dzisiaj próbuje się niszczyć w imię źle pojmowanej wolności i tolerancji.

Wielki syn naszej polskiej ziemi, św. Jan Paweł II, zatroskany o dobro i pomyślność naszej Ojczyzny – jego ukochanej Ojczyzny – w Kielcach w roku 1991 skierował do Polaków mocne przesłanie: „To jest moja matka, ta ziemia! To jest moja matka, ta Ojczyzna! To są moi bracia i siostry! I zrozumcie wy wszyscy, którzy lekkomyślnie podchodzicie do tych spraw, zrozumcie, że te sprawy nie mogą mnie nie obchodzić, nie mogą mnie nie boleć! Was też powinny boleć! Łatwiej jest niszczyć, trudniej odbudować! Zbyt długo niszczono! Trzeba intensywnie odbudowywać! Nie można dalej lekkomyślnie niszczyć!”.

W naszej Konstytucji w artykule 1. czytamy: „Rzeczpospolita Polska jest dobrem wspólnym wszystkich obywateli”. Zatem w jedności siła i pomyślność naszej Ojczyzny. Zaś w artykule 28. tejże Konstytucji znajdziemy słowa: „Godłem Rzeczypospolitej Polskiej jest wizerunek orła białego w koronie w czerwonym polu”.

„Jak długo w sercach naszych choć kropla polskiej krwi. Jak długo w sercach naszych ojczysta miłość tkwi. Stać będzie kraj nasz cały, stać będzie Piastów gród. Zwycięży Orzeł Biały. Zwycięży polski lud”. Maryjo, Królowo Polski i Matko naszej Ojczyzny. Zwyciężyłaś – zwyciężaj! By Ojczyzna nasza zawsze była wierna Twojemu Synowi Jezusowi Chrystusowi i Tobie – Królowo naszego narodu. Bo w wierności – zwycięstwo!