Podobnie jak w latach ubiegłych mieszkańcy Wałbrzycha i okolic uczcili pamięć Powstania Warszawskiego, gromadząc się w centrum miasta – na pl. Grunwaldzkim. W godzinie „W” – o 17.00 – godzinie wybuchu powstania, w całym mieście zawyły syreny. Uczestnicy manifestacji oraz niektórzy przechodnie akurat przebywający w pobliżu pl. Grunwaldzkiego zatrzymali się w zadumie i oddali hołd bohaterskim bojownikom i ofiarom wielkiego zrywu niepodległościowego, jakim było Powstanie Warszawskie. Na kilka minut zatrzymany został w centrum Wałbrzycha ruch kołowy i pieszy. Około stu przedstawicieli środowisk patriotycznych, kibiców wznosiło gromkie okrzyki, m.in. „Cześć i chwała Bohaterom!”. Po kilku minutach uczestnicy patriotycznej manifestacji udali się pod Pomnik Niepodległości na pl. Kościelnym, gdzie złożone zostały kwiaty, zapalono znicze i odśpiewano hymn państwowy. W wałbrzyskich kościołach tego dnia modlono się w intencji powstańców Warszawy i ludności cywilnej stolicy, którzy stracili życie z rąk niemieckich okupantów przed 74 laty. Przywoływano pamięć o bohaterskich bojownikach, którzy w godzinie próby, walcząc o wolną Warszawę i niepodległą Polskę, wykazali się niespotykanym poświęceniem i odwagą, które przez dziesięciolecia stanowiły natchnienie w walce z komunistycznym zniewoleniem Ojczyzny po II wojnie światowej.

W Dzierżoniowie w miejskich i społecznych obchodach 74. rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego wzięło udział kilkadziesiąt osób. O godz. 17.00 uczestnicy uroczystości zgromadzili się przed Pomnikiem Pamięci Losów Ojczyzny. W godz. „W” rozbrzmiały syreny, po czym zebrani odśpiewali hymn państwowy. Wspólnie śpiewano piosenki powstańcze. Oficjalna uroczystość zakończyła się złożeniem kwiatów pod pomnikiem. O godz. 17.30 mieszkańcy miasta skupieni wokół środowisk patriotycznych udali się przed Pomnik Żołnierzy Wyklętych, aby kontynuować uroczystość. Zgromadzeni złożyli przed pomnikiem wiązanki kwiatów dla uczczenia pamięci powstańców Warszawy a także ich kontynuatorów walki o niepodległość Polski – Żołnierzy Wyklętych. Zapalono znicze, układając z nich biało-czerwoną kotwicę – znak Polski Walczącej. W sposób szczególny pamiętano w modlitwie o wszystkich powstańcach – poległych i tych nielicznych, którzy są jeszcze pośród nas. Uroczystość patriotyczna zakończyła się wykonaniem przez najmłodszego uczestnika spotkania piosenki autorstwa Stanisława Ryszarda Dobrowolskiego „Warszawskie dzieci”.

Podobne uroczystości związane z 74. rocznicą wybuchu Powstania Warszawskiego odbyły się również w innych miastach naszej diecezji, w tym w Świdnicy z udziałem harcerzy z Hufca ZHP im. Szarych Szeregów, a także w Nowej Rudzie, Bielawie i Głuszycy.

Powstanie Warszawskie, które wybuchło 1 sierpnia 1944 r., było największą akcją zbrojną podziemia w okupowanej przez Niemców Europie. Do walki o stolicę przystąpiło ok. 50 tys. powstańców. Planowane na 2-3 dni, trwało ponad dwa miesiące. W pierwszych dniach powstańcom udało się opanować już 3/4 miasta, ale strategiczne obiekty, jak lotniska, stacje pozostały w rękach Niemców. Przez 63 dni powstańcy prowadzili bohaterski i osamotniony bój z wojskami niemieckimi. Armia radziecka, która dotarła do prawobrzeżnej Warszawy, nie tylko nie udzieliła żadnej pomocy powstańcom, ale uniemożliwiała pomoc walczącym ze strony aliantów zachodnich. Stalin, który nie zamierzał uznawać suwerenności Polski, z premedytacją czekał aż powstanie w Warszawie utopi się we krwi. Ostatecznie po 63 dniach walki, 2 października 1944 r., przedstawiciele Komendy Głównej Armii Krajowej podpisali układ o zaprzestaniu działań wojennych w Warszawie. W czasie walk zginęło ok. 18 tys. powstańców, a 25 tys. zostało rannych. Straty wśród ludności cywilnej stolicy wynosiły ok. 180 tys. zabitych. Pozostali mieszkańcy Warszawy, ok. 500 tys., zostali wypędzeni z miasta, które zostało niemalże całkowicie zrównane z ziemią.

Choć z militarnego punktu widzenia Powstanie Warszawskie zakończyło się klęską, to na wiele następnych lat wryło się w pamięć Polaków, a jego legenda stała się inspiracją w dążeniu do odzyskania utraconej po II wojnie światowej suwerenności i niepodległości. Dziś w wolnej Polsce choć różne środowiska dyskredytują ideę Powstania Warszawskiego i próbują zohydzić powstańczą tradycję, to część społeczeństwa, w tym znaczne grono młodego pokolenia Polaków, zachowuje pamięć o Powstaniu Warszawskim, jego fenomenie i bohaterskich uczestnikach.