24 kwietnia był szczególnym dniem w patriotycznym kalendarzu społeczności Szkoły Podstawowej im. Armii Krajowej w Kaczórkach. Po 100 latach od odzyskania przez nasz kraj niepodległości dzieci i młodzież szkolna zasadziły tu dąb niepodległości. Od tej chwili będzie on symbolem pamięci o chwalebnych czynach przodków, trudnej i szlachetnej drodze do niezawisłości oraz poświęceniu przeszłych pokoleń. – Dlaczego właśnie dąb? – pytał retorycznie w homilii proboszcz ks. Artur Sokół. I zaraz odpowiadał: – Dąb to przecież drzewo symbol, od niego zaczyna się historia Polski. Kto z nas nigdy nie stał obok dębu z uczuciem podziwu, doniosłości i przejmującym poczuciem respektu dla niego? Próżno szukać takich osób. Nie mogło być zatem lepszego symbolu, trwalszej pamiątki, potężniejszej metafory odzwierciedlającej polskiego ducha oraz polską wiarę i ofiarę niż korona potężnego drzewa.

Doniosłości całemu wydarzeniu dodaje fakt, iż dąb niepodległości zasadzony był przez dzieci i młodzież. Oprócz zgromadzonych na tej uroczystości oficjeli to właśnie dzieci i młodzież stają się istotą tego rodzaju przedsięwzięć. Oni właśnie będą kiedyś mówili, że drzewo, które tu stoi, to drzewo bardzo ważne, to drzewo pamięci, to drzewo symbol. Zabiorą ze sobą tę wiedzę oraz doświadczenie symboliki i przeniosą je w przyszłość. Dzięki dzieciom i młodzieży pamięć o symbolach i historii małych ojczyzn, takich jak ta w Kaczórkach żyć będzie. Dzięki wartościom, które są im przekazywane w szkole, będą z szacunkiem przekazywać tę historię pokoleniom swoich dzieci. Jest to gwarancja zachowania pamięci w małej ojczyźnie. Tym samym, zachowując pamięć o małych ojczyznach, młodzież pielęgnuje i czci pamięć całej, pięknej, dostojnej i potężnej jak dąb ojczyzny. „Ten, kto nie szanuje i nie ceni swej przeszłości, nie jest godzien szacunku teraźniejszości, ani nie ma prawa do przyszłości”. To wielkie słowa marszałka Piłsudskiego przytoczone przez Księdza Proboszcza. Dzięki dębowi niepodległości dzieci i młodzież szkoły w Kaczórkach szanują to, co było, wspaniale czynią teraz i mają prawo śmiało patrzeć w przyszłość. Ich dąb jest ku pamięci Niepodległej, a dzięki niemu pamięć o Niepodległej będzie się na przyszłość święcić. Ku pamięci, niech się święci...