Tam, gdzie wszystko się zaczęło
12 czerwca 1926 roku, po tragicznym wypadku z udziałem tramwaju, Antoni Gaudí został pochowany w bazylice Sagrada Família. Sto lat później, 8 listopada, w jego rodzinnym Riudoms rozpoczęto oficjalnie Rok Gaudiego - cykl wydarzeń kulturalnych, liturgicznych i naukowych, które przez cały rok będą upamiętniać jego życie i dzieło.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Sceną inauguracji stały się miejsca dzieciństwa artysty. W widowisku plenerowym, pełnym muzyki, tańca i kolorów, artyści przywołali postać „ciekawskiego dziecka, które obserwowało migdałowce i horyzont morza, młodego czeladnika pracującego z ojcem i wizjonera, który potrafił dostrzec boską geometrię w naturze” - relacjonuje ACI Prensa.
Gaudí to nie tylko Barcelona
Choć jego imię nierozerwalnie łączy się z Barceloną i monumentalną bazyliką Sagrada Família, abp Planellas przypomniał, że korzenie twórcy sięgają głęboko w ziemię tarragońską.
„Całe jego dzieciństwo i młodość upłynęły tutaj, między Reus a Riudoms. W tych pejzażach nauczył się patrzeć i rozumieć naturę. Światło pól migdałowych i lasków leszczynowych, morze… to wszystko ukształtowało jego spojrzenie” - wyliczał hierarcha.
Reklama
„Sam pisał, że plaża Miracle w Tarragonie była najbardziej świetlista na świecie. W tej naturze odkrył trójwymiarowość stworzenia, którą później wyraził w swojej architekturze” - dodał arcybiskup.
Architekt, który wyrażał tajemnice wiary
Zdaniem ordynariusza Tarragony, wielkość Gaudiego nie tkwi jedynie w jego geniuszu technicznym, lecz w duchowości.
„Zadziwiające, że Gaudí nigdy nie studiował teologii, a jednak żył duchowością chrześcijańską niezwykle intensywną i aktualną. Codziennie czytał Słowo Boże, zwłaszcza Ewangelie i wielkie teksty Starego Testamentu - to go przenikało” - przypomniał abp Planellas.
Duchowny przypomniał też, że Gaudí pasjonował się liturgią i dostrzegał w niej źródło piękna. „W 1915 roku uczestniczył w wielkim kongresie liturgicznym w Montserrat, gdzie mówiono o aktywnym udziale wiernych - idei, którą później podjął Sobór Watykański II. Gaudí zrozumiał, że architektura może wyrażać komunię między wiarą, pięknem i życiem” - zauważył. Arcybiskup Tarragony podkreślił również, że głęboka wiara przekładała się na praktyki religijne. Gaudí Codziennie uczestniczył we Mszy, rozważał czytania dnia. „Tylko z takiego doświadczenia duchowego mógł stworzyć to, co stworzył - wyrazić w kamieniu tajemnice chrześcijaństwa” - tłumaczył abp Planellas.
Między ziemią a niebem
Inauguracja Roku Gaudiego, łącząca sztukę, wiarę i pamięć o artyście, przypomniała o miejscu, gdzie wszystko się zaczęło - między morzem a polami Tarragony, gdzie mały Antoni nauczył się „patrzeć na świat jak na świątynię”.
Proces beatyfikacyjny „architekta Boga” toczy się od 1992 roku. Na tydzień przed swoją śmiercią - 14 kwietnia tego roku - Papież Franciszek uznał heroiczność cnót Gaudíego, przyznając mu tym samym tytuł Czcigodnego Sługi Bożego.
