11 października ponad 400 członków Żywego Różańca z dekanatów: bielskiego, brańskiego, ciechanowieckiego, hajnowskiego, sarnackiego i siemiatyckiego zebrało się w parafii pw. Trójcy Przenajświętszej w Ciechanowcu na czuwaniu modlitewnym
Czuwanie rozpoczęliśmy od odprawienia Drogi Krzyżowej, której przewodniczył ks. Wodzisław Szczepanik, wikariusz z bazyliki mniejszej w Bielsku Podlaskim. Idąc od stacji do stacji za umęczonym, poranionym naszymi grzechami Jezusem oraz pełną bólu Maryją, swoją modlitwą próbowaliśmy ulżyć w poniżaniu i cierpieniu. Były momenty, kiedy chcieliśmy jak Weronika „otrzeć twarz Chrystusowi” czy pocieszyć płaczącą Matkę, ale zdarzało się, że byliśmy tylko jednymi z gapiów myślących o szybkim wyjściu z tłumu.
Następnie przybyły na czuwanie nasz Pasterz rozpoczął przewodniczenie Eucharystii sprawowanej w koncelebrze z Księdzem Sekretarzem i księżmi przybyłymi z pielgrzymami. Msza św. sprawowana była w wielu intencjach, ale nie mogło zabraknąć modlitwy o pokój między narodami. Podczas homilii bp Tadeusz Pikus, nawiązując do Ewangelii według św. Łukasza (11, 27-28), zachęcał do słuchania i zachowywania Słowa Bożego. „Szczęściem jest przyjmowanie słowa i życie tym. Myśli, które pochodzą od Boga, wprowadzają do naszego wnętrza spokój. Kiedy przestajemy Go słuchać, skupiając się na sobie, gubimy się i często błądzimy”. Kontynuując, Ksiądz Biskup wskazywał nam Maryję jako Nauczycielkę. Na koniec Mszy św. wspólnie z Ordynariuszem odmówiliśmy akt osobistego oddania się Matce Bożej członków Żywego Różańca. Po Eucharystii ks. Piotr Wójcik, wikariusz z parafii pw. św. Andrzeja Boboli w Siemiatyczach, przed wizerunkiem „Zasłuchanej Maryi” poprowadził modlitwę różańcową, rozważając tajemnice chwalebne. Po zakończeniu tej modlitwy ciechanowieccy członkowie Żywego Różańca zaprosili przybyłych na przysłowiową szklankę herbaty, a dla chętnych był czas na indywidualną rozmowę z Matką i możliwość popatrzenia w Jej zatroskane oczy.
Realizując program czuwania, ks. Roman Kowerdziej rozpoczął konferencję pt. „Orędzie Matki Bożej Fatimskiej – pierwsze soboty miesiąca”. Od objawień fatimskich upłynęło blisko 100 lat, ale temat jest stale aktualny, gdyż stale ranione jest Niepokalane Serce Maryi. Poza tym ciągle zabiegani, skupieni na sobie i na doraźnych korzyściach zapominamy o prośbie Matki Bożej. Następnie przed wystawionym Najświętszym Sakramentem trwaliśmy na modlitwie, przepraszając Jezusa Chrystusa za wszelkie zło, za bluźnierstwa, za rany zadane Najświętszemu Sercu Pana Jezusa i Niepokalanemu Sercu Maryi. Nasze czuwanie tradycyjnie zakończyliśmy Apelem Jasnogórskim. Oprócz modlitwy wielu uczestników czuwania, dzięki przybyłym kapłanom, mogło również skorzystać z sakramentu pojednania. Wyjechaliśmy z przekonaniem, że czas uwierzyć Jezusowi: „Błogosławieni ci, którzy słuchają słowa i zachowują je”.
Koło Żywego Różańca z proboszczem ks. Marianem Szubą
W parafii pw. Macierzyństwa Najświętszej Maryi Panny w Garbowie-Cukrowni jedna z róż Żywego Różańca ma już 100 lat. Nieustanna modlitwa od wieku płynie ku niebu ze wsi Przybysławice. Tam w domu Julianny i Mateusza Łukasików jeszcze przed odzyskaniem przez Polskę niepodległości zrodziła się myśl zawiązania koła różańcowego. Mimo wojennych zawieruch i czasów komunistycznych, potomkowie Łukasików nie przerwali łańcucha modlitwy
Marianna Stępniewska, wnuczka Julianny, spisała wspomnienia o swoich dziadkach. Czytamy w nich: „Kochani dziadkowie mieszkali w moim domu rodzinnym w Przybysławicach. Podstawy wiary i religii katolickiej poznałam, obserwując ich życie. Byli bardzo religijni; ufundowali krzyż przydrożny na rozstaju dróg, na wzgórku obok domu. Dziadek był 6 razy pieszo na pielgrzymce w Częstochowie. Babcia Julcia kupowała książki, aby w niedziele czytać sąsiadkom. W tym czasie Polska była pod zaborami, a zaborcy nie dbali o kształcenie uciskanego narodu. Babcia należała do Trzeciego Zakonu Tercjarzy, a swoją pobożnością dawała przykład rodzinie i sąsiadom. Wiedziała, że Różaniec to jedna z najpiękniejszych, ważnych i skutecznych modlitw. Słusznie mówiła, że z nieba wyszedł i do nieba prowadzi. Powtarzała, że różaniec w ręku człowieka to skuteczna broń przeciw wszystkim wrogom zbawienia duszy i że z różańcem w ręku pokonamy wszelkie zło, wytrwamy w dobrym i za przyczyną Najświętszej Marii Panny uprosimy sobie i bliźnim błogosławieństwo Boże. Głęboka wiara skłoniła babcię do założenia trzech kółek Żywego Różańca. Dwa z nich jako zelatorka prowadziła osobiście z wielką starannością i pobożnością”. W pamięci pani Marianny zachowały się niedzielne spotkania róż, które odbywały się w rodzinnym domu. Na stole przykrytym białym obrusem stała figura Matki Boskiej Różańcowej, po bokach w wysokich lichtarzach paliły się świece. 15 pań z najbliższej rodziny i z sąsiedztwa klęcząc odmawiały cząstki Różańca.
Boże ojców naszych, wielki i miłosierny! Panie życia i pokoju, Ojcze wszystkich ludzi. Twoją wolą jest pokój, a nie udręczenie. Potęp wojny i obal pychę gwałtowników. Wysłałeś Syna swego Jezusa Chrystusa, aby głosił pokój bliskim i dalekim i zjednoczył w jedną rodzinę ludzi wszystkich ras i pokoleń.
Jezus uczy nas, że Jego przyjście to początek wielkiej przygody, gdzie możemy realizować nasze najskrytsze marzenia.
W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym świecie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Podążali więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Powiła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie. W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Wtem stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. i rzekł do nich anioł: «Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś bowiem w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was: znajdziecie Niemowlę owinięte w pieluszki i leżące w żłobie». I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: «Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom, w których sobie upodobał».
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
