Mszy św. jubileuszowej przewodniczył bp senior Ignacy Dec, który jako ówczesny rektor seminarium wyczytywał nazwiska przyszłych neoprezbiterów. W kazaniu przywołał trudne czasy przełomu lat 80., kiedy młody Andrzej odpowiadał na głos powołania. – Zegar jego kapłaństwa wskazuje już czterdziestą godzinę – powiedział biskup, przypominając słowa swego przyjaciela, śp. bp. Józefa Pazdura: - Dziękuję, przepraszam, proszę. Te trzy słowa – uniwersalne i głęboko chrześcijańskie – stały się duchowym refrenem jubileuszu.

Bp Ignacy Dec, wspominając lata posługi ks. Andrzeja, przypomniał jego drogę kapłańską – od pierwszych wikariatów, przez trudne doświadczenia zdrowotne, aż po owocną pracę duszpasterską w Dobromierzu.

Przy ołtarzu stanęli kapłani, współbracia w służbie, a ławki świątyni wypełnili parafianie i goście. Nie zabrakło strażaków i pań w strojach ludowych – znaków lokalnej tożsamości i wdzięczności. Ks. Andrzej, proboszcz Dobromierza od 2011 roku, usłyszał wiele ciepłych słów, a jeszcze więcej – bez słów – odczytał w spojrzeniach i modlitwie swoich wiernych.

Dopełnieniem uroczystości była wspólna agapa, podczas której nie zabrakło wzruszeń, wspomnień i życzeń płynących z głębi serc.